Jak najlepiej negocjować kurs waluty z kantorem?
Udając się lub dzwoniąc do stacjonarnego kantoru wymiany walut warto wiedzieć, jak skutecznie rozmawiać z jego pracownikiem – czyli tak, by wymiana przebiegła sprawnie i bez nieporozumień. Ważna jest precyzja: zadając pytanie o kurs waluty czy wymianę, należy podać jej kierunek. Pracownik kantoru, zapytany po prostu o kurs dolara, będzie dopytywał, jaką walutę klient ma na myśli: Dolar amerykański, australijski, kanadyjski? Podobnie jest z koroną: duńska, norweska, czeska?
Chcę kupić/chcę sprzedać walutę…
Dlatego, by rozmowa przebiegła sprawnie, najlepiej jest od razu wprost powiedzieć na przykład: „chcę kupić euro” albo „chcę sprzedać dolary amerykańskie” czy „chcę wymienić złotówki na euro”. Lub odpowiednio „po ile kantor ode mnie kupi/sprzeda mi kunę”. Dzięki temu obie strony oszczędzają czas: klient szybciej uzyskuje odpowiedzi na zadawane pytania, a pracownik może w ciągu dnia obsłużyć większą liczbę zainteresowanych kupnem lub sprzedażą, jeśli nie musi dopytywać ich o szczegóły.
Co więcej, dobrze jest przygotować się do takiej rozmowy, by móc powiedzieć, kiedy planuje się wykonać transakcję. Ponadto dobrą praktyką jest zaznaczenie na początku rozmowy, że płatność może być (jeśli tak jest) w innej formie niż gotówka.
Jako najstarszy wrocławski kantor wymiany walut możemy także podpowiedzieć, że przeprowadzamy dziennie kilkaset rozmów telefonicznych, dlatego warto pamiętać o tym, by dzwoniąc drugi czy trzeci raz, powołując się na poprzednią rozmowę, znów postawić na konkretne informacje, przypominając jej kontekst mówiąc na przykład: „Dzwoniłem rano/wczoraj w sprawie zakupu 60 000 korony szwedzkiej”. Trudno nam rozmawiać z klientem skutecznie (a o to przecież chodzi), słysząc po drugiej stronie słuchawki: „to jeszcze raz ja w sprawie tej waluty”.
O czym jeszcze warto pamiętać?
A jak jest z negocjacjami? Gdy pracownik kantoru dopytuje o ilość waluty, to zwykle nie po to, żeby się targować, ale by mieć pewność, że jest w stanie zapewnić tyle środków klientowi. Po prostu często duża ilość niechodliwej waluty jest dla kantoru kłopotliwa. Kursy negocjuje się i umawia na kilka godzin do przodu, czasem do końca dnia. Nigdy na za tydzień. Naturalnie pracownik chętnie odpowie na pytanie o ruchy waluty, pod warunkiem, że klient określi interesujący go okres – oczywiście – precyzyjnie.
Odpowie na pytanie, czy w zeszłym tygodniu było niżej, czy wyżej, ale konkretnego kursu nie poda, chyba że klient określi dokładnie datę i godzinę.
Na koniec warto dodać, że pracownik kantoru nie wie, jaki kurs będzie za parę minut, a co dopiero jutro czy za tydzień. Aby się tego dowiedzieć, trzeba raczej śledzić prognozy walutowe wykonywane przez analityków.
