Poznaj niezwykłą historię korony czeskiej i jej kursu
Rok 1993 był rokiem, w którym jednostkę monetarną Czech ogłoszono koronę czeską. Odpowiednikiem polskich groszy są u naszych sąsiadów halerze – i tak jedna korona dzieli się na 100 halerzy. W rzeczywistości taki podział jest jednak tylko formalny: w praktyce halerze już nie występują w obiegu. Wycofano je, jako monety zdawkowe o niskiej wartości, ale o wysokim koszcie produkcji. To tylko jedna z ciekawostek na temat czeskiej korony: więcej informacji o tej walucie, której kurs jest zadziwiająco niski, znajdziesz w poniższym wpisie.
Korona czeska jest jedną z najmłodszych europejskich walut. Niech jednak nie zwiedzie Cię ta informacja, bo jej historia sięga głęboko: aż do czasów korony czechosłowackiej, co więcej, gdy w obiegu była korona austro-węgierska, czyli lat 1892-1918. Dlaczego austro-węgierska? Dlatego, że z początkiem roku 1919, kiedy to zrodziło się nowe państwo – Czechosłowacja – na terenie Czech i Słowacji nadal używano bowiem starych banknotów jednostki walutowej Austro-Węgier. Niedziwne więc, że sytuacji tej sprzeciwił się ówczesny minister finansów Czechosłowacji: na mocy jego decyzji granicę kraju zamknięto – dodajmy, że bez zapowiedzi – na ponad tydzień. W tym czasie zdążono ostemplować austro-węgierskie banknoty i przemianować je na korony czechosłowackie.
W tym samym roku (1919) wprowadzone zostały nowe banknoty (zatem stare, ostemplowane poszły w niepamięć), a minister finansów znakomicie radził sobie z inflacją, za sprawą czego korona czechosłowacka była wówczas postrzegana jako jedna z najstabilniejszych. Co ważne – jej dewaluacja nastąpiła później.
Reforma monetarna po II wojnie światowej
O ile nazwanie czasów II wojny światowej „burzliwymi” nie oddaje w choćby najmniejszym stopniu sytuacji, która miała miejsce na świecie, to takie określenie dobrze odda sytuację, w której znalazła się wówczas czechosłowacka korona. To właśnie wtedy została ona zlikwidowana, a jej miejsce wprowadzono osobne waluty – także korony – dla Protektoratu Czech i Moraw i państwa słowackiego. Wspólną walutę w Czechosłowacji wprowadzono z powrotem po wojnie, wraz z odzyskaniem niepodległości.
Co działo się później? W 1953 roku Komunistyczna Partia Czechosłowacji przeprowadziła w kraju drastyczną reformę monetarną, która „dotknęła” przede wszystkim bogatszych Czechów i Słowaków. Na nową koronę – wówczas już trzecią (!) – można było wymienić jedynie – najwyżej – 1500 starych koron. W dużym skrócie: ludzie stracili swoje oszczędności i mieli to za złe partii aż do końca trwania Czechosłowackiej Republiki Socjalistycznej.
Co interesujące, trzecia korona obowiązywała zarówno w Czechach, jak i na Słowacji jeszcze w roku 1992 – dlatego, że do tego czasu państwa były połączone tzw. unią monetarną.
Kurs czeskiej korony. Od czego zależy?
Gdy Czechy zaczęły prowadzić własną politykę monetarną, sytuacja powoli się stabilizowała. Przez inflację z lat 90. czeska korona osłabła znacznie bardziej niż np. złoty czy forint. W odniesieniu do inflacji polskiej, czeska została oszacowana na czterokrotnie niższą, co tylko ugruntowało panującą opinię o koronie będącej jedną z najstabilniejszych walut środkowoeuropejskich.
Pozostaje zapytać: od czego dziś zależy kurs korony czeskiej? W głównej mierze od sytuacji gospodarczej Czech. Za to, że rzadko obserwujemy na tablicach w kantorze stacjonarnym lub internetowym duże wahania notowań czeskiej waluty odpowiada fakt, że gospodarka Czech jest stabilna. Można to zauważyć choćby na biorąc pod uwagę to, że eksport czeskich produktów oraz ich cena utrzymują się na stałym, wysokim poziomie.
